We schrijven de derde zaterdag van juni. Nu weet u als frequent lezer, waarschijnlijk beter dan het gemiddelde achterbanklid, wel wat plaats vond. Jawel, de jaarlijkse Zomerborrel stond weer voor de deur. Dit jaar zochten de heeren hun heil boven de rivieren. Daar hebben ze namelijk nog genoeg te leren van het collectief. De Suicide Club Biergarten in Rotterdam was dit jaar het toneel voor dit jaarlijks terugkerend fenenomeen
Na de soepel verlopen treinrit stond bij aankomst de organisatie ons al op te wachten en duurde het dus niet lang voor de eerste halve liters op tafel stonden. De Biergarten had verdacht veel weg van een fraaie strandclub in de favela’s van Rio de Janeiro. Dat de Suicide Club haar naam eer aan wilde doen bleek aan het tempo dat er verdovende middelen in de vorm van halve liter pullen over tafel vlogen. Dat dit bij de Rotterdamse locals niet onopgemerkt voorbij ging bleek in het exponentieel toenemende aantal aanwezigen in de Tiergarten. Rotterdammers links en rechts hadden zich verzameld om te zien wat deze VVD conventie besproken werd en even kijken wat de score bij Ijsland was. Want naast de gebruikelijke gespreksstof was er ditmaal nog genoeg te bespreken over de WK-poule waar menig Braquer haar vroegtijdig uitgegeven huur moest gaan terugverdienen.
Nadat iedereen weer was bijgekletst werd het tijd om het zonnige Rotterdam te verlaten. Ondertussen was het al aardig donker en een aantal gelukkige reizigers op Station Rotterdam konden dan ook genieten van een volle maan. Eenmaal aangekomen in Tilburg vond een enkeling het nog een goed idee de stad in te duiken. Wat zich hier nog verder afspeelde zullen we maar niet meedelen.
