De Klassieker is de klassieker niet meer! Waar vroeger weken van te voren fanatiek werd gediscussieerd mogelijke tactieken en uitslagen van de Klassieker der Stukosauriërs was het dit jaar een eenvoudige klus voor de Helden in het zwart-wit. Lag het aan het gebrek aan kapitein Niekoop? Was het de terugkeer van de Blanke Onana? Maakte klooi Snof een onvergetelijk debuut? We praten u van minuut 1 tot het laatste fluitsignaal bij.
LAB begon opvallend met namen als La Grouw, Heijman en debutant Knoops in de basis-zes. Aan de andere kant startte een fit en gretig zestal met in elke linie een kartrekker uit ‘VO15 om de boel in goede banen te lijden. Braque begon sterk aan de wedstrijd en wist tactisch vanaf het eerste fluitsignaal de oude mannen kapot te spelen. Met veel golaso’s over en weer wist Kaufmann meer te scoren dan een gemiddelde chick in Delft.
Na een gelijk opgaande eerste kwartier zagen de jonge honden de tegenstand steeds minder worden. Om toch nog zeker te zijn van de winst kwam Meul met een Zaag waar zelfs Ella jaloers van wordt. Hierdoor moest Van Veen het speelveld vroegtijdig verlaten. Duidt het hem niet euvel Kas, feel better soon! Toen de score veilig genoeg werd bevonden mocht klooi Snof dan eindelijk zijn entree maken. Aangezien het traject nog in een leuke fase zat dacht de heer Kaufmann zijn klooi met een goed gevoel naar huis te sturen. Intikkertje na intikkertje vlogen van zijn voet richting de verkeerde kant van de paal. Uiteindelijk stonden de sterren dan toch perfect en wist zelfs Snoffel zijn naam op het scorebord te krijgen. LAB vond het wel welletjes en om 22:00 was het tijd om te laten zien dat ze andere dingen nog niet verleerd waren. De tap ging open en de sneren vloeide rijkelijk.
LAB, bedankt voor het cadeautje, maar volgend jaar graag iets meer uitdaging!