Daags na carnaval toog het collectief met een slaaptekort, uitgedroogde lichamen en kapotgeslagen levers richting Schiphol voor de jaarlijkse sabbatical. Waar ook een aardige deuk in was geslagen, naast het vertrouwen in het feit dat Jort de camera mee zou nemen, waren de spaarrekeningen en beurzen. Met de maandelijkse bijdragen van ome Duo die nog enkele weken op zich zou laten wachten leefde menig dubieuze debiteur met een paar cent op zijn bankrekening.
Na de overduidelijke aankondiging appje een dag van tevoren over wanneer men precies zou vertrekken konden de slippertjes, zwembroeken en polo’s worden ingepakt voor een paar dagen in het zonovergoten Torremolinos, een badplaats even desolaat als het bed van Harmen voor het grootste deel van het jaar. Een villa met zwembad, bubbelbad, 5 badkamers en onduidelijke camera’s op iedere verdieping was gereserveerd voor de warmste Spaanse februaridagen in jaren. Op enkele kilometers van Malaga werd kort na geland te zijn de lokale Lidl geplunderd waar flessen Gin van 2 euro werden ingeslagen, en om de nieren een steuntje in de rug te geven deed men daar voor de vorm soms tonic bij. Dat het gemiddelde dispuut beter een pak maïzena kan inpakken om voor enige binding te zorgen onder de leden geldt natuurlijk niet voor de Heeren Leeden, die de algemene kennis wensten op te schroeven middels een marathon 30 seconds. Nadat men tot de conclusie kwam dat Duif niet alleen het kapsel van een lesbische vrouw heeft maar ook haar topografische kennis en Kwak bewees dat hij meer BN’ers kende dan hij studiepunten heeft gehaald de afgelopen jaren toog men uitgeput naar bed.
De ochtend die volgde wist men eindelijk dat pijn in de beurs het waard was geweest. Op het dakterras van de gehuurde villa werd de jacuzzi aangeslingerd en met een gebakken kippenembryo in de ene hand en de volgende gintonio werd genoten van de eerste zonnestralen die de dag zou brengen. De excessen van carnaval kwamen boven en er werd gecontempleerd over het over of een tweede klooi nou wel echt een pré was terwijl Meul zorgvuldig het dunne randje vel tussen zijn mat en kraag insmeerde met zonnebrand. Dat conjunctuur bestaat werd bewezen toen men zich van het dakterras naar de villa verplaatste naar de lage terrassen in Malaga, om wéderom te eindigen op een dakterras in deze historische stad om het nachtelijke Romeinse nalatenschap vanaf een skylounge gade te slaan. Baldinio toverde een smerig lachje op zijn gezicht toen het hem lukte het dispuut te overtuigen lokale clubs te bezoeken, de rest van de avond spreekt voor zich.
Het onderontwikkelde kaf werd van het intellectuele koren gescheiden toen men de volgende dag het boemeltje naar Malaga weer instapte om heuvels te beklimmen het oude fort te visiteren. Nadat Harmen zijn astma-pompje had uitgespeeld werd genoten van een kop koffie met het uitzicht op een strak blauwe zee. Men toog de stad in om kerken te bekijken en zich te verdiepen in het intellectuele broertje van George Braque, te weten Picasso, en zijn kubistische kunst te bekijken.
De langverwachte Spaanse BEA kon helaas geen doorgang krijgen doordat men over het hoofd zag dat Google niet altijd de waarheid in pacht heeft en de 24-uurs economie van Spanje helaas nog geen realiteit is. De supermarkten zijn immers dicht op zondag en het collectief moest zijn heil daarom zoeken bij De Burgerking een ander gelijkwaardig etablissement. Desondanks waren de levers nog niet voldoende schade aangegaan en werd besloten de historische binnenstad van Malaga nog een keer tot in haar fundamenten te laten beven in de nacht die volgde.
De volgende dag keerde Dispuut Braque richting het vliegveld na ook de laatste paar centen van de rekening te hebben gesnoept. Een prachtige ervaring rijker en bijna een noviet armer keerde de Heeren ’s avonds moe terug op Schiphol.
“Je weet wel, die stad waarvan iedereen dénkt dat het de hoofdstad is van Nederland maar het toch niet is!”
